فهرست مطالب
مجله دیابت و متابولیسم ایران
سال پانزدهم شماره 5 (پیاپی 68، خرداد و تیر 1395)
- تاریخ انتشار: 1395/04/17
- تعداد عناوین: 7
-
-
صفحات 277-282مقدمهدر صورت صدمه به پوست، اپیدرم از بین می رود که به این از هم گسیختگی ساختمان بدن، زخم اطلاق می شود که در بیماران دیابتی شایع می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره آبی کورکومین بر روی ترمیم زخم های دیابتی موش صحرائی نر نژاد ویستار می باشد.روش هادر این مطالعه 48 سر موش نر نژاد ویستار را به 4 گروه (کنترل، شم، تجربی یک، تجربی دو) تقسیم گردیدند. در گروه های مورد آزمایش زخمی به مساحت 3 سانتی متر مربع در سمت چپ ستون فقرات ایجاد کردیم. روند ترمیم زخم به صورت میکروسکوپی بررسی شد.یافته هازخم گروه های دیابتی شده با استرپتوزوسین در مقایسه با گروه سالم ترمیم دیرتری نشان داد و التیام زخم در گروه های تجربی تیمار شده با عصاره کورکومین نسبت به گروه کنترل از سرعت بیشتری برخوردار بود.نتیجه گیرینتایج نشان داد که عصاره آبی کورکومین موجب تسریع ترمیم زخم های پوستی نمونه های سالم و دیابتی می شود.کلیدواژگان: ترمیم زخم، عصاره آبی کورکومین، موش صحرایی دیابتی
-
صفحات 283-291مقدمهمایوکاین های آزاد شده از عضله اسکلتی دارای نقش های متعدد متابولیکی و هایپرتروفیکی می باشند. از سویی دیگر یکی از مسیرهای پیشنهادی برای اعمال اثرات ورزش در بیماری های متابولیک مسیر سیگنالینگ کالسی نورین بوده است. با توجه به ارتباط مایوکاین اینترلوکین-6 (IL-6) و کالسی نورین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات تمرین مقاومتی بر میزان بیان mRNA مایوکاین IL-6 و تنظیم کننده کالسی نورین 1 (RCAN-1) به عنوان شاخص فعالیت کالسی نورین در عضله اسکلتی در موش های صحرایی دیابتی بود.روش ها32 سر موش صحرایی به صورت تصادفی به گروه های کنترل سالم، تمرین سالم، دیابتی کنترل و دیابتی تمرین تقسیم شدند. دیابت از طریق تزریق استروپتوزوسین (STZ) القا شد. گروه های تمرین 17 جلسه تمرین مقاومتی فزاینده را اجرا کردند. میزان بیان mRNA IL-6 و RCAN-1 عضله نعلی با روش Real-time Pcr اندازه گیری شد. از آزمون آنالیز واریانس دوطرفه برای تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معناداری 05/0P< در نظر گرفته شد.یافته هانتایج پژوهش نشان دهنده افزایش بیان mRNA RCAN-1 در اثر تمرین ورزشی در گروه های تمرینی بود (05/0P<). دیابت باعث کاهش بیان RCAN-1 در گروه های دیابتی گشته است (001/0P<). همچنین تمرین مقاومتی بیان مایوکاین IL-6 را در عضله اسکلتی افزایش داده است (08/0P=).نتیجه گیریبا توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد می توان به اثرات تعدیلی تمرینات ورزشی مقاومتی در بیان و فعال سازی مسیر کالسی نورین در نمونه های دیابتی و افزایش هم زمان در بیان مایوکاین IL-6 اشاره کرد. به نظر می رسد فعال سازی این مسیر به دنبال تمرینات مقاومتی می تواند در حفظ توده عضلانی در دیابت موثر باشد.کلیدواژگان: دیابت نوع 1، اینترلوکین، 6، کالسی نورین، تمرین مقاومتی، عضله اسکلتی
-
صفحات 292-299مقدمهمقاومت به انسولین و نارسایی پیشرونده سلول های بتا، فاکتورهای کلیدی در بیماری زایی دیابت نوع دو هستند. مطالعات متعددی نشان دهنده نقش RBP4 در بروز مقاومت به انسولین و ابتلا به دیابت بوده و لذا پلی مورفیسم هایی که بر روی بیان و یا عملکرد این ژن تاثیر بگذارند، در خطر ابتلا به T2DM و عوارض آن می توانند نقش داشته باشند. پای دیابتی از جمله عوارض اصلی دیابت شیرین است که علت اصلی ناتوانی و بستری شدن بیماران می باشد و علاوه بر کاهش شدید کیفیت زندگی فرد هزینه های فراوانی را به وی تحمیل می کند. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط دو پلی مورفیسم rs10882283 و rs10882273 ژن rbp4 با پای دیابتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو است تا در صورت تایید همبستگی، از آن به عنوان مارکر زیستی پیش آگهی دهنده استفاده شود.روش هااین مطالعه از نوع مورد-شاهد است. دو پلی مورفیسم rs10882283 و rs10882273ژن rbp4 در 100 بیمار دیابتی دارای زخم پا با درجه 1 یا 2 از طبقه بندی وگنر در گروه مورد و 133 بیمار دیابتی فاقد زخم در گروه شاهد، با استفاده ازتکنیکPCR Tetra ARMS تعیین ژنوتیپ گردید.یافته هاآزمون Chi-square بین دو گروه شاهد و مورد، از نظر آماری اختلاف معنی داری را در فراوانی ژنوتیپ های (CC)، (CT) و (TT) rsl0882273نشان نداد (414/0P=). همچنین مقایسه ژنوتیپ های (CC)، (AC)و (AA) متعلق به پلی مورفیسم rsl0882283 در دو گروه نشان دهنده اختلاف معنی داری بین دو گروه نبود (85/0P=).نتیجه گیریطبق این مطالعه، ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم های rs10882283و rs10882273 ژن rbp4و خطر ابتلای به زخم پای دیابتی در بین افراد مبتلا به دیابت نوع دو وجود ندارد.کلیدواژگان: دیابت نوع دو، rbp4، پلی مورفیسم، پای دیابتی
-
صفحات 300-311مقدمهتمرین ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمی با درجه پایین در دیابت نوع 2 می شود. لذا، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین سرعتی و موازی هوازی-قدرتی بر سطوح پروتئین واکنشکر- C با حساسیت بالا (hs-CRP)، فاکتور نکروز دهنده تومور-آلفا (TNF-α)، اینترلوکین-6 (IL-6) و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت شیرین نوع 2 (T2DM) صورت گرفت.روش ها52 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 (سن 45 تا60 سال، گلوکزناشتای بالاتر از 126 میلی گرم بر دسی لیتر) به طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و بر اساس مقادیر هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) در سه گروه تمرین همزمان قدرتی-استقامتی (17نفر) و تمرین سرعتی (17 نفر) و کنترل (18 نفر) قرار گرفتند. گروه همزمان قدرتی-استقامتی به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته تمرین استقامتی با 60 درصد حداکثر ضربان قلب (MHR) و دو جلسه در هفته تمرین مقاومتی با 70 درصد یک تکرار بیشینه (1-RM) انجام دادند. گروه تمرین سرعتی به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته 4 تا10 تکرار آزمون وینگیت 30 ثانیه ای بر روی ارگومتر را با حداکثر تلاش انجام دادند.یافته هانتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری بین تاثیر تمرین سرعتی و ترکیبی در فاکتورهای TNF-α (119/0p=)، IL-6 (08/0p=)،hs-CRP (214/0p=) و گلوکز (171/0p=) مشاهده نشد. اما در مورد انسولین (036/0p=) و مقاومت به انسولین (008/0p=) تفاوت بین گروهی معنی دار بود.نتیجه گیریهرچند از نظر آماری تفاوت معنی داری بین این دوشیوه تمرینی مشاهده نشد، بنظر می رسد با توجه به تاثیر بیشتر تمرینات سرعتی بر برخی فاکتورهای التهابی، تمرین سرعتی نسبت به تمرینات همزمان قدرتی-استقامتی می توانند شرایط ضدالتهابی بهتری برای زنان دیابت نوع 2داشته باشد.کلیدواژگان: دیابت نوع 2، تمرین همزمان قدرتی، استقامتی، تمرین سرعتی، پروتئین واکنشکر، C با حساسیت بالا (hs، CRP)، فاکتور نکروز دهنده تومور، آلفا (TNF، α)، اینترلوکین، 6 (IL، 6) و مقاومت به انسولین
-
صفحات 312-319مقدمهدیابت نوع دو یک معضل مهم برای سلامت عمومی است که باعث اثرات گسترده ای بر عملکردهای فردی و اجتماعی افراد می شود. مطالعه پیش رو با هدف تعیین ارتباط سواد سلامت با سلامت عمومی در بیماران دیابت نوع دو انجام شد.روش هااین مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی بر روی 200 بیمار مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1393 انجام گردید. روش انتخاب نمونه ها به صورت آسان بود. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسش نامه مشخصات فردی، سواد سلامت (TOFHLA)، پرسش نامه استاندارد سلامت عمومی GHQ28 بود. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 و با کمک آزمون هایی آمار توصیفی، جدول توزیع فراوانی و آزمون های آماری (آزمون t،ANOVA و ضریب همبستگی پیرسون) تجزیه و تحلیل شد.یافته هابیش از نیمی از شرکت کنندگان (58 درصد) از سواد سلامت کافی برخوردار نبودند و سلامت عمومی آنان متوسط گزارش شد (میانگین نمره 53/7±58/48). ارتباط معنی داری بین سواد سلامت و سلامت عمومی مشاهده شد (191/0-r= و007/0P=). سواد سلامت با سه بعد سلامت عمومی، اضطراب و اختلال خواب (154/0- r= و0029/.P=)، کارکرد اجتماعی (176/0- r= و013/0P=) و افسردگی (218/0-r=و002/0P=) ارتباط آماری معنی داری داشت.نتیجه گیریبه طور کلی بیماری های مزمن، از جمله دیابت، مشکلات بالینی، اجتماعی و روانی زیادی به دنبال دارند که این مشکلات به نوبه خود سبب محدودیت فعالیت های جسمانی و روانی افراد می شود. این مطالعه نشان داد که سواد سلامت و سلامت عمومی ناکافی مشکل شایعی است و بیماران دیابتی نیاز به آموزش های بیشتری جهت بهبود سطح سواد سلامت و سلامت عمومی دارند.کلیدواژگان: سواد سلامت، سلامت عمومی، دیابت نوع دو
-
صفحات 320-329مقدمهبا توجه به شیوع و عوارض دیابت و تاثیر آن بر کیفیت زندگی بیماران، و توجه به این موضوع که کیفیت زندگی پایین منجر به کم کردن مراقبت از خود و افزایش خطر عوارض بیماری می شود، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش به شیوه چند رسانه ای با ارائه تجارب زنده موفق بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو انجام شد.روش هااین مطالعه نیمه تجربی است. 160 نفر از بیماران دیابتی نوع دو به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به روش تخصیص تصادفی به دو گروه آزمون و یک گروه شاهد تقسیم شدند. پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و کیفیت زندگی توسط بیماران قبل از مداخله تکمیل شد. در گروه آزمون اول به شیوه چند رسانه ای (بحث گروهی، آموزش به روش فیلم و اسلاید) 5 جلسه به مدت 45 دقیقه برای هر بیمار تنظیم شد. گروه آزمون دوم، آموزش بیماران به شیوه حضور فرد موفق، اداره کلاس و پرسش و پاسخ بود. سپس پرسش نامه کیفیت زندگی توسط بیماران نمونه پژوهش3 ماه بعد از مداخله مجددا تکمیل شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هایافته های مطالعه نشان داد، بین میانگین میزان کیفیت زندگی قبل از مداخله در سه گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد (194/0P=). اما بین میانگین میزان کیفیت زندگی بعد از مداخله در سه گروه تفاوت معنی داری وجود دارد (044/0P=). بین میانگین کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله به روش چند رسانه ای (001/0P£) و تجارب فرد موفق (001/0P£) تفاوت معنی داری وجود دارد.نتیجه گیریکیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو در روش آموزش چند رسانه ای (مولتی مدیا) و تجارب فرد موفق نسبت به گروه شاهد افزایش یافته است.کلیدواژگان: آموزش، چند رسانه ای، ارائه تجارب زنده موفق، کیفیت زندگی، دیابت
-
صفحات 330-338مقدمهدر سال های اخیر علاوه بر نمایه توده بدنی(BMI)، اندازه دورکمر و دور لگن به عنوان شاخص های تن سنجی مرتبط با بیماری های کاردیومتابولیک مطرح شده اند. برخی از مطالعات ارتباط بین شاخص های مذکور را با بعضی از پارامترهای خونی تائید نمودند. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط شاخص های تن سنجی با شاخص های خونی بیماری های کاردیوواسکولار در زوج های شهرستان بابل انجام گرفت.روش هااین مطالعه مقطعی در بهار 1393 انجام گرفت، نمونه پژوهش زوج های 60-25 ساله بودند که به روش خوشه ایو تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته، حاوی متغیرهای فردی، زمینه ای و وابسته با 16 سوال بود که روایی و پایایی آن مورد تائید قرار گرفت. داده ها در نرم افزار SPSS18 تجزیه و تحلیل شد.یافته هادر مردان بین BMI با فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی، قند خون، کلسترول و تری گلیسرید ناشتا رابطه مستقیم وجود داشت (05/0>P). در زنان بین BMI با فشار خون سیستولی، فشار دیاستولی، قند خون و تری گلیسرید ناشتا رابطه مستقیم معنی دار وجود داشت. بین نسبت دور کمر به دور لگن (WHR) مردان و زنان با فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی، قند خون، کلسترول و تری گلیسرید ناشتا رابطه مستقیم معنی دار وجود داشت (05/0>P). بین شاخص های تن سنجی (به جزء BMI) و متغیرهای خونی مردان و زنان یا همسرشان رابطه مستقیم معنی دار وجود داشت (05/0>P).نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد با افزایش BMI و نسبت دور کمر به دور لگن (WHR) زوج ها، میزان شاخص های خونی مرتبط با بیماری های کاردیومتابولیک افزایش می یابد و ممکن است به طور مستقیم و غیرمستقیم زمینه ابتلاء به بیماری های مزمن متابولیک را فراهم نماید.کلیدواژگان: BMI، شاخص های آنتروپومتریک، شاخص های سرمی، نسبت دور کمر به دور لگن، WHR، بیماری های متابولیک
-
Pages 277-282BackgroundIn the event of damage to the skin, the epidermis of which goes to the disintegration of the body, is a wound that is common in diabetics. The purpose of this study was to evaluate microscopic effects of Aqueous extract of curcumin on wound healing in diabetic male rats.MethodsIn this study 48 male Wistar rats were divided into 4 groups (control, sham, experimental, empirical two) were tested. The extra pawn injured area of 3 cm to the left of the spine created. Wound healing was examined microscopic.ResultsThe streptozocin diabetic wound healing compared to the control group later showed and wound healing in experimental groups treated with Aqueous extract of curcumin was faster than the control group.ConclusionThe results showed that the Aqueous extract of curcumin skin accelerates wound healing in normal and diabetic samples.Keywords: Healing, Aqueous extract of curcumin, Diabetic rats
-
Pages 283-291BackgroundMyokines released from skeletal muscle have multiple metabolic and hypertrophic effects. On the other hand, one of proposed pathways for effects of exercise training on metabolic diseases is calcineurin signaling pathway. With considering to relation between interleukin-6 (IL-6) and calcineurin, the purpose of this study was to investigate whether the resistance training has an effect on mRNA expression of IL-6 myokine and regulator of calcineurin 1(RCAN-1) in skeletal muscle of diabetic rats.MethodsThirty two Rats randomly were divided into the control, training, diabetic control and diabetic training groups. Diabetes induced by streptozotocin (STZ). Training groups performed the 17 sessions of resistance training. The IL-6 and RCAN-1 mRNA expression were measured in Soleus skeletal muscle using the Real-time PCR method. Two-way analysis variance was used for statistical analysis. Also, Statistical significance was set at pResultsThe results of this study showed that the mRNA expression of RCAN-1 was increased with resistance training in skeletal muscle of training groups (PConclusionWith considering to our results, resistance training with direct effects on skeletal muscle could regulate calcineurin pathway in diabetes and concurrent increase in expression of IL-6 myokine. It seems that activation of this signaling pathway with resistance training could maintain skeletal muscle mass in diabetes.Keywords: Type, 1 diabetes, Interleukin, 6, Calcineurin, Resistance training, Skeletal muscle
-
Pages 292-299BackgroundInsulin resistance and progressive β-cells failure are the key factors in type 2 diabetes mellitus (T2DM) pathogenesis. Many studies support a primary role of RBP4 in insulin resistance and suggest that genetic variations which alter the expression level of RBP4 might influence the risk of T2DM and its complications. Diabetic foot is one of the main complications of diabetes leading to disability and hospitalization. In addition, it reduces quality of life and imposes great cost to patients. The purpose of this study was to evaluate the correlation between two single nucleotide polymorphisms (rs10882273 and rs10882283) of RBP4 genes with diabetic foot ulcer in order to identify a biomarker for prediction of diabetic foot ulcer.MethodsThis is a case-control study. Two single nucleotide polymorphisms of RBP4 genes were genotyped by hit Tetra ARMS PCR technique. In this study, 100 and 133 diabetic patients with and without foot ulcer were selected as the cases and controls, respectively.ResultsThe Chi-square test revealed no significant difference in frequency of TT, CC and TC alleles of rsl0882273 between case and control groups (P=0.414). Also, Comparison of AA, CC and AC alleles of rsl0882283 in both groups did not show significant difference (P=0.85).ConclusionAccording to this study, there is no relationship between two single nucleotide polymorphisms of RBP4 genes (rs10882273 and rs10882283) with diabetic foot ulcer in type2 diabetes patients.Keywords: Type 2 diabetes_Rbp4_Polymorphism_Diabetic foot ulcer
-
Pages 300-311BackgroundThe purpose of this study is to the comparison of the effect of 12 weeks of sprint training and concurrent aerobic and strength training on high sensitive C-reactive protein (hs-CRP), interleukin-6 (IL-6), tumor necrosis factor alpha (TNF-α) and insulin resistance in women with diabetes mellitus (T2DM)Methods52 overweight female type 2 diabetic patients (age; 45-60 years old and fasting blood glucose ≥ 126 mg/dl (7.0 mmol/l)) were assessed for eligibility. Participants were assigned to intense interval training group (N=17), concurrent resistance- endurance training group (N=17) and control group (N=18). The combined strength-endurance group did 12 weeks, three sessions per week endurance training with 60 % of maximal heart rate and two session resistance training with 70 % 1-RM. Intense interval training group did three session/week of 4-10 repetition of all out 30s Wingate on ergometer were included 10 weeks of concurrent resistance- endurance training and intense interval training.ResultsThe results showed that following sprint training, there were significant changes in hs-CRP (pConclusionIntense sprint training compare to concurrent strength-endurance training can have better inflammatory status for patients with type 2diabete.Keywords: Type 2 Diabetes_Concurrent Strength_Endurance Training_Intense Sprint Training_High Sensitive C_Reactive Protein (Hs_Crp)_Interleukin_6 (Il_6)_Tumor Necrosis Factor Alpha (Tnf_?)_Insulin Resistance
-
Pages 312-319BackgroundType 2 diabetes mellitus is a major general health problem that causes widespread effects on the individual and social functions. The purpose of this study was to investigate the relationship between health literacy and general health in type 2 diabetic patients.MethodsThis cross-sectional study was done on 200 patients referred to the Diabetes Research Center, Tehran University of Medical Sciences in 1392. Data were collected using three questionnaires: demographic characteristics, health literacy (TOHFLA), general health (GHQ28 . Data analyses were done by using descriptive statistical tests, frequency distribution tables and tests (test t, ANOVA) using SPSS (Version 16).ResultMore than half of participants (58%) didnt have adequate health literacy and their general health was average (average: 53/7 ± 58/48). There was a significant correlation between health literacy and public health (p: 0.007, r:-0.191). Health Literacy was statistically significant with three aspect of general health, anxiety and sleep disorders (p: 0/0029, -0/154), social functioning (p: 0/013, r:-0/176) and depression (p: 0/002, r:-0/218).ConclusionIn general, chronic diseases, including diabetes type 2 has clinical, social and psychological problems, which leads to mental and physical limitations in these people. This study showed that inadequate health literacy and public health are common problems, which indicate that diabetic patients need more education to improve their level of health literacy and general health.Keywords: Health Literacy_General Health_Type 2 Diabetes
-
Pages 320-329BackgroundNoticing to high prevalence and complications rates of Diabetes Mellitus and its effect on quality of life, and also considering low quality of life, can cause low self-care and increase complications among these patients. The goal of this study is comparing the effect of multimedia education with live successful experiments on quality of life in type 2 diabetic patients.MethodsThis is a semi experimental study. First 160 type 2 diabetic patients were selected First 160 type 2 diabetic patients were selected and then randomly allocated into two tests and one control groups. Research tools were self-statement demographic and WHO-QOL Brief questionnaires which were completed before interventions. For first test group educational classes with multimedia method (group discussion, educational film and slides) were hold in 5 sessions each in 45 minutes. For second test group education was based on narrating of live successful experiments by the patients who controlled their diabetes and answer to questions of the patients. After 3 month WHO-QOL Brief questionnaires which were completed again. All data were analyzed with SPSS version 20 software.ResultsThere was no significant difference in means of quality of life among three groups before interventions (p= 0.194). There was significant difference in means of quality of life among three groups after interventions (p= 0.04). There were significant differences between the means of quality of life in first test group (P≤0.001) and second test group (P≤0.001) before and after interventions.ConclusionQualities Of Life in first and second test group were increased more than control one.Keywords: Education, Multimedia, Live successful experiences, Quality of life, Diabetes mellitus
-
Pages 330-338BackgroundIn recent years, waist and hip circumference measurements simultaneously used as anthropometric factors to determine the prevalence of overweight and obesity in adults, in addition to Body Mass Index. Some studies have confirmed the relationship between the above mentioned factors and the hematological parameters of cardiometabolic disorders. This study aimed to determine the association between anthropometric factors and hematological factors in 25-60 years old couples of Babol, Mazandaran.MethodsThis cross-sectional descriptive study was conducted in spring 2014, on research population of 25-60 year old couples who were selected by random cluster. Data collected through a researcher-made questionnaire containing about demographic variables, underlying factors, dependent variables; its validity and reliability were confirmed. The collected data were analyzed by SPSS18 software.ResultsMens BMI had significant direct relationship with systolic and diastolic blood pressure, fasting blood sugar, cholesterol and triglycerides (pConclusionThe results showed that increased BMI and WHR in couples, increases the amount of cardiometabolic serum biomarkers and may directly and indirectly cause the risk of chronic diseases.Keywords: BMI, Anthropometric indicators, Serum biomarker, Waist, Hip Ratio, WHR, Metabolic disorders